In Nederland hebben, ook in de grote steden, veel mensen een bootje om in de wateren om hun huis te varen. Amsterdam spant de kroon, daar zijn natuurlijk aanzienlijk meer grachten dan in alle andere Nederlandse steden.
Ook Utrecht timmert aan de weg, inmiddels zijn er rond 400 vergunning houdende eigenaren van kleine boten. De wachtlijst voor een vergunning liep op naar 6 jaar, en de inschrijving is nu zelfs gesloten. In kilometers hebben we in Utrecht minder grachten dan in Amsterdam, maar gezien de werven en werfkelders zijn de Utrechtse grachten wel van een uniek karakter!
Voor toerisme per boot in een historische stad is er op de wereld een ultiem summum, Mekka of walhalla, en dat is natuurlijk Venetië.
Het is natuurlijk mogelijk om met de vaporetto, de busboot, de stad te doorkruisen. Op het dek krijgt men dan al een aardige indruk van de stad vanaf het water. Schrik niet van de prijs van een enkeltje, Euro 7,-! Neem liever een dagkaart, dan kan je zoveel als je wilt in- en overstappen. Ook kun je met de watertaxi als je echt goed in je geld zit. Je eigen sloep of speedboot naar Venetië traileren en daar te water laten is geen handige optie. Je mag er niet mee in de stad zelf varen. Omdat je onmiddellijk herkenbaar bent als straniero (buitenlander), wegens het ontbreken van een venetiaans nummerbord op de boot, word je meteen aangehouden.
Er is een mogelijkheid om zelf te varen met een sloep ,en dat is er een te huren bij de firma Brussa (www.brussaisboat.it) Dit bedrijf verhuurt sloepen met of zonder stuurman, maar ook transportboten voor bedrijven. Het bedrijf is gevestigd naast de ponte alle Guglie niet ver van het treinstation in de wijk Cannaregio. Vaarbewijs is niet nodig, wel vaarervaring. je krijgt instructie voor je wegvaart. Brussa verhuurt plm 7 meter lange topetta’s, een open boot met een 15 pk bb motor. Prijs incl. brandstof 30 euro per uur.
Omdat deze boten een venetiaans nummerbord hebben mag je er zelfs mee in het Canal Grande varen, d.w.z. niet op zondag en niet na 17.00 ’s middags.
Boot gehaald bij Brussa, meteen het Canal Grande op! Hier te mogen varen is een haast surrealistische ervaring. Alle pracht en praal, glorie en vergane glorie van Venetië komen 3x zo hard op je af. Deze ervaring is niet te vergelijken met het geslenter door de met toeristen overbevolkte steegjes met hun kleding en tassenwinkels, winkels met maskers en ijs/pizzapunt stalletjes. De kinderen liggen op de voorplecht zich te vergapen. Straks lunch: picknick op de vloer van de boot.
Verder is het mogelijk om de verschillende eilanden in de lagune te bezoeken. Wij bezochten onder meer Murano (glasindustrie), Burano (kant, vrolijk gekleurde visserhuisjes) Torcello ( letterlijk: torentje” het eiland waar de bewoning van de lagune begon), het dodeneiland San Michele, en het Lido.
Er zijn wel enkele aspecten om in de gaten te houden. Ten eerste: kijk de dag dat je wilt varen naar de wind en de golfslag. Het kan flink waaien op de lagune, soms zo hard dat varen met een kleinere boot maar beter even uitgesteld kan worden. Kijk naar het weer en de golfslag buiten de stad, bv bij het Giudecca-kanaal of aan de Fondamenta Nove . Vraag zo nodig advies aan medewerkers van de firma Brussa. Vervolgens: neem beslist 2 plattegronden mee, een grote uitgebreide kaart (in plastic zak) en een overzichtskaartje dat nat mag worden. En een goed geladen telefoon in een plastic zakje.
Het weer is wat onbestendig maar het is droog en de boot is gereserveerd. Op naar Brussa. Er is wel veel wind vandaag zegen ze daar. Lijkt wel mee te vallen voor de deur aan de kade. Ik vaar het canale Cannaregio af om aan de noordelijke lagunekant via de Fondamenta Nove mijn vrouw op te halen. De hoek om de lagune op, de wind is veel harder dan ik dacht! De boot stampt enorm ,klapt over de golven en ik wordt besproeid met lagunewater. Het is zwaar sturen om de boot met de kop in de golven te houden. Ik denk, dat gaan wij straks niet redden naar Torcello en la Giudecca, en plotseling een klap en slaat de motor af. De kap van de motor is losgeschoten. Door de harde golven of omdat ik iets geraakt heb? Door het lawaai van de motor en de golven zou dat niet te horen zijn geweest. Tot mijn schrik blijken er geen riemen in de boot te liggen waardoor ik de boot niet kan besturen en met de kop op de golven kan houden. Er is niemand in de buurt . Ik heb geen telefoon bij mij, ging toch alleen maar even de boot ophalen. Gelukkig is een topetta heel stabiel ook als hij bijna dwars op de golven ligt. Ik dobber naar de kant, keien met troep erop Even verderop is een kanaal de stad in. Als ik strand moet ik het water in. Ik constateer dat de schroef gelukkig niet beschadigd is en weet de boot te draaien zodat de spiegel naar de lagune wijst, zet af, spring erin en drijf het kanaal in. Daar kan ik in rustig water de kap weer monteren zodat hij sluit. De motor start weer en ik vaar binnendoor naar ons appartement. Gezien het bloed op de bodem van de boot had ik beter mijn schoenen aan kunnen houden bij deze actie.
Verder vaart in Venetië iedereen voor zijn werk of om ergens naar toe te gaan. Ze houden niet van treuzelaars. Het is hier geen recreatieplas! Gondels gaan altijd voor maar gaan langzaam en zijn niet onbeperkt wendbaar. En taxiboten willen flink doorvaren. Houd daarnaast heel goed de vaporetti in de gaten, ze steken het Canal Grande schuin over om steeds een halte aan de andere kant aan te doen. Deze schepen zijn zeer wendbaar, maar er zijn natuurlijk grenzen.
Over het algemeen is de bebording duidelijk (max breedte, eenrichtingsverkeer, max snelheid, verboden voor gondels). Er zijn kanalen waar men bakboord aanhoudt, waarom werd mij nog niet duidelijk (bij ons de bekende pijlborden). Oppassen dus! Op de lagune is bij goed zicht de oriëntatie niet moeilijk. De vaarroutes zijn omzoomd met palen, waarop lantaarns. Verlaat de vaarroutes niet, bij laag water kun je aan de grond lopen.
Aanleggen: er zijn weinig niet-gereserveerde plekken, m.n. in Venetië zelf . Heb je een plek waar zeker geen reserveringsbordje op hangt? Dan kun je aanmeren. De trossen moeten los om 2 palen worden geknoopt i.v.m. golfslag en de verschillende waterstanden. Zo beweegt de boot mee met het tij.
Aan het eind van de middag lever je de boot weer in bij de firma Brussa. Het wordt vervolgens tijd voor de bacaro, het kleine venetiaanse bruine kroegje. Daar kun je genieten van een ombretta ( glaasje wijn) met cichetti (venetiaanse borrelhapjes), om na te genieten van een bijzondere vaarbeleving.
Foto impressie:
Websites:
http://it.wikipedia.org/wiki/Categoria:Imbarcazioni_veneziane
